piątek, 1 stycznia 2010

Natalia

Zapach niewinności, unoszący się w aurze
migocących uczuć przez nas przenika,
prędkość percepcji przegoniła światło
ogarnia dwie dusze, całuje i znika
W spojrzeniach ukryte zmysłowość i dotyk,
ukryte w uczuciu schowanym w obawie
przebudzą dwa serca jak mocny narkotyk
i zniszczą je w ciemnej słabości rozprawie
zacisną się zęby, wyszepcą wargi,
wybuchnie z ust para, zgotują się dusze
i krew spłynie szybciej świadoma bez skargi
niech ceremoniał trwa ku otusze!
Ucichną złe krzyki, ucichną wołania
zostaną istoty, dwie, razem, jednością
płacz tryska, dotyka i resztkę pochłania
resztkę przez dwoje nazwaną ludzkością.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz